مقاله
سوخت سرمایه داری; ثروت یا صبر و استقامت ؟!
مقدمه
مردم جهان; سرمایه دار یا کارگر
از یک منظر می توانیم همه مردم دنیا را به دو دسته تقسیم کنیم: 1- سرمایه دار 2- کارگر. ادعای بزرگی مطرح می کنم و آن این است که گزینه سومی نداریم. این تقسیم بندی از دو نوع طرز تفکر نشات می گیرد طرز فکر سرمایه داری و طرز فکر کارگری. هر کدام از ما فقط و فقط یکی از این دو طرف طرز فکر را داریم و به طبع آن یا سرمایه دار هستیم و یا کارگر.
طرز فکر سرمایه داری یا کارگری
تعریف سرمایه دار : سرمایه دار کسی است که طرز فکر سرمایه داری دارد نه اینکه لزوما سرمایه(پول) دارد
تعریف طرز فکر سرمایه داری: ابتدا باید بدانیم سرمایه چیست اغلب وقتی صحبت از سرمایه می شود اولین چیزی که به فکر ما خطور می کند سرمایه همان پول است ولی اینگونه نیست پول تنها بخشی از سرمایه است
تعریف سرمایه : سرمایه اندوخته ای است مادی و یا معنوی که برای راه اندازی و اداره یک کسب و کار لازم است.
سرمایه می تواند شامل موارد زیر باشد
- پول نقد
- دارایی نقدی و غیر نقدی و وام
- علم
- تخصص
- اطلاعات
- وقت
- صبر و استقامت
- …
بنابراین سرمایه دار را می توانیم اینگونه تعریف کنیم: سرمایه دار کسی هست که از سرمایه خود (پول-دارایی نقدی و غیر نقدی-علم-تخصص-اطلاعات-وقت-صبر و استقامت) و دیگران برای راه اندازی و اداره کسب و کار خود بطور صحیح و مطابق با قواعد آن استفاده می کند سرمایه دار برای منافع خودش کار می کند و دیگران را نیز تشویق برای کار کردن می کند
به عبارتی دیگر سرمایه دار کسی است که دیگران برای او کار می کنند
تعریف کارگر: کارگر کسی است که طرز فکر کارگری دارد نه اینکه لزوما سرمایه(پول) ندارد
تعریف طرز فکر کارگری: در این نوع تفکر فرد به جای استفاده از سرمایه برای راه اندازی کسب و کار خود بیشتر سرمایه اش (وقت و علم و اطلاعات و دانش فنی و تخصص) را در اختیار سرمایه دار قرار می دهد و در ازای آن مبلغ ناچیزی دریافت می کند کارگر نه برای تامین منافع خود بلکه اغلب برای منافع سرمایه دار کار و تلاش می کند.
به عبارتی دیگر کارگر کسی است که برای دیگری کار می کند
تفاوت سرمایه دار و کارگر نه در سرمایه آنها بلکه تنها در نوع تفکر آنهاست خیلی از سرمایه داران بزرگ جهان مانند بیل گیتس و استیو جابز و … تنها با صرف سرمایه اولیه خود یعنی وقت و با صبر و استقامت به اطلاعات و دانش تخصصی و سپس به ثروت و سرمایه داری رسیده اند پس در می یابیم که مهمترین سرمایه ای که همه افراد در اختیار خود دارند وقت است و تلاش برای بدست آوردن صبر و استقامت. کارگر مهمترین سرمایه خود یعنی وقتش را به دلیل نداشتن صبر و استقامت در اختیار سرمایه دار می گذارد
‘تفاوت است که تمایز ایجاد می کند.’ آنتونی رابینز
چگونه به یک سرمایه دار بزرگ تبدیل شویم؟
درصورت سرمایه دار بودن می توانید از کارگران (سرمایه های انسانی) بهتر و بیشتری برای افزایش سرمایه خود بهره بگیرید در صورت کارگر بودن با سرمایه گذاری بر اساس سرمایه های خود (پول-دارایی نقدی و غیر نقدی-علم-تخصص-اطلاعات-وقت-صبر و استقامت) و یا شراکت در سرمایه دیگران دیگران و با گذاشتن وقت (اوقات فراغت از کارگری) و با داشتن صبر و استقامت، اطلاعات و دانش تخصصی لازم را بدست آورده و کسب و کار خود را راه اندازی نمایید حتی اگر پول-دارایی نقدی و غیر نقدی-علم-تخصص-اطلاعات ندارید باز می توانید با گذاشتن وقت و با صبر و استقامت در مرحله اول به یافتن علاقه مندی خود و سپس به علم، دانش تخصصی و اطلاعات در زمینه علاقه مندی و در مرحله بعدی به پول و سایر امکانات دست یابید به عنوان مثال اگر فردی بخواهد مهارتی در زمینه خاص داشته باشد روزانه دو ساعت مطالعه کند و هر روز دو نکته از آن مهارت را یاد بگیرد پس از یک سال 730 نکته از آن مهارت را یاد گرفته است
نتیجه گیری
در هر مرحله از زندگی که موفقیت های داشته ایم حاصل گذاشتن وقت و داشتن صبر و استقامت است و اغلب حوادث ناگوار ناشی از بی صبری و نداشتن استقامت است کمی بیاندیشیم آیا این گونه نیست ؟! مهمترین تفاوت سرمایه دار و کارگر در صبر و استقامت است صبر و استقامت اصلی ترین سوخت سرمایه داری است
در مقاله های بعدی روش های یافتن علاقه مندی واقعی خود و کسب در آمد از علاقه مندی را با شما در میان خواهم گذاشت
از شما بابت صرف وقت گرانبهایتان و مطالعه مقاله فوق متشکرم لطفا نظرات خود را با ما در میان بگذارید
نویسنده: مهندس رحیم رواندوست (کارشناس فناوری شبکه های کامپیوتری-مشاور امور اداری و منابع انسانی)
منبع : مجله هفته بازار
